بدون عنوان
1391/9/9 | نسخه قابل چاپ | نویسنده : سید سعید هاشمی
وای!چقدر پریشانم!نمی دانم،یا شاید هم می دانم!چرا این ایام،روزهای پر از دغدغه است؟!آری،برزخ نوجوانی و جوانی را می گویم..امیدمان پر امید و بخاری دلمان داغ!اما چشمانمان ضعیف و عینکمان نزدیک بین!فصل،فصل شکفتن است و شنیدن آواز قناری و هدهد و بلبل..هوایمان،هوس است و هوسمان،
دوست!
همراه!
"عشق"...!
موضوعات مرتبط با این مطلب :
سلام ازکویر مهربانی،ازنگاه سبز مهتاب ...خیلی خوب می نویسی؟! فقط یکم گنگ به نظر میرسه!!!!!!
: سلام
حرفت متينه
چون همه ميگن گنگه!!
انشاالله کم کم درست ميشه..
ياعلي
حرفت متينه
چون همه ميگن گنگه!!
انشاالله کم کم درست ميشه..
ياعلي
سلام سعيدجان!خوبه وبلاگ خوبي داري!يه ذره از خودت بگو-درضمن ازشهرت هم مطلب بذارعزيزم
: اینجا که جای گفتن از خودم نیس..من غریبم!
khub bud. kolan adabiate dorane konkuro kholase kardi tush
نقد : خانم جان نقد کن!!