تبلیغات X
سفارش بک لینک
آموزش ارز دیجیتال
ابزار تادیومی
خرید بک لینک قوی
صرافی ارز دیجیتال
خرید تتر
خدمات سئو سایت
چاپ ساک دستی پارچه ای
چاپخانه قزوین
استارتاپ
آموزش خلبانی a>
طراحی سایت در قزوین
چاپ ماهان
کرگیر
کرگیری
کرگیر
هلدینگ احمدخانی قم
دانلود فیلم
زبان انگلیسی
پارسیان سیستم رو



حرف دوم: s
حرف دوم:
فلسفه سفسطه ماتریالیسم دیالکتیک تز آنتی تز نکته: دوستانی که قصد پیگیری وهمراهی مطالب فلسفه را دارند، از مطلب حرف اول بخوانند تا این مطلب.حرف دوم:یادم هست دورانِ اولِ دبیرستان که بودم، یکی ازدوستانم سؤالی

حرف دوم:

1393/10/1 | نسخه قابل چاپ | نویسنده : سید سعید هاشمی

نکته: دوستانی که قصد پیگیری و همراهی مطالب فلسفه را دارند، از مطلب "حرف اول" بخوانند تا این مطلب.

حرف دوم:

یادم هست دورانِ اولِ دبیرستان که بودم، یکی از دوستانم سؤالی را از معلمِ فیزیک پرسید. او گفت: آقا؛ چرا همیشه اولِ سؤالاتی که حل می کنید، می گویید "فرض می کنیم"؟! شاید او خودش نداند اما این "فرض کردن" مبنایی است برای مباحثِ چالشیِ فلسفه. تا جایی که یادم هست معلم این طور جواب داد: ما در دنیای واقعی، شبیهِ چنین مثالی را نداریم و هرچه می گوییم، بر حسبِ حدسیات و گمان هاست.

باز هم نمی دانم که معلم خودش دقیق می داند چه گفت یا خیر. در دنیای کنونی، اثبات شده که هر چیزی ضدی دارد و در جامعه شناسی به عنوان "تز" و "آنتی تز" مطرح است. فلسفه هم ضدی دارد و آن "سفسطه" است. جالب است. یک سوفیست این گونه می اندیشد که دنیای خارج از ذهنِ ما، معنایی ندارد و در اصل چنین دنیایی وجود ندارد! بحث دارد به جاهای باریکی می کشد! مثلاً داری غذا می خوری اما انگار داری تصور می کنی که غذا می خوری!! کتابی که می خوانی، کیفی که در دست گرفته ای، مانیتوری که از آن، این مطلب را می خوانی و هر چیزی که در حیطه ی "مادیت" بگنجد را قبول ندارد و می گوید این اصلاً وجود ندارد که بخواهم در موردش واقعی و حقیقی بکنم.

خودت فکرش را بکن؛ مثلاً شاید یک روز به جایی رسیدی که متوجه شوی این دنیا همگی یک خوابی بوده و تو در آن غرق بودی. درکش خیلی دشوار است. کسانی را که به دنیای خود، نگاهِ سوفسطایی دارند، جزو "مادیون" قرار می گیرند. چرا که به ماوراء اعتقادی ندارند. یعنی گیرِ کارشان ماوراء است. همین "معنویت"ی که می گویند، ضدی است در برابرِ "مادیت". انگلیسیِ ماده می شود "مَتِرال". آن چه که مرسوم است "ماتریالیست" است. گفت و گو و مذاکره یعنی "دیال". فرد گفت و گو کننده را "دیالکتیک" می نامند. قرار گرفتن این دو واژه چیز جالب و مرسومی را می سازد که می شود "ماتریالیسمِ دیالکتیک". قدیم الأیام "الهیون" در مقابل "مادیون" به بحث می نشستند. فقط بحث تعقلی می کردند و به اثبات کردن این و آن می پرداختند. به همین خاطر این شد ماتریالیسم دیالکتیک.

دنیای امروزه پر از همین شد. اصلاً نمی شود بدون اثبات از کنار یک بحثی رد شد. "پوزیتیویسم" مکتبِ همین قصه است.  یعنی "اثبات گرایی". من یک سؤال  می پرسم. در همین جمله ی "من یک سؤال می پرسم"، فاعل "من" چه کسی است و این "من" به چه معناست؟! کدام "من"؟! اصلاً "من"ی وجود دارد؟! اگر دارد پس کو؟!

می بینی چقدر فلسفه جذاب است. با من باش. شک نکن چیزهایی به دردبخور پیدا می شود...(30 آذر 93، عصر روز یکشنبه، ساعت 16، رحلت پیامبر و امام حسن مچتبی)





موضوعات مرتبط با این مطلب :
____________________________________________________
برچسب ها:
,,,,,
گمناماینگونه نظر داده است : 14:15 ,1393/10/1

سلام
مطلب جالبی بود...

سعید مومنیاینگونه نظر داده است : 10:05 ,1393/10/4

خوب بود ولی دفعه بعد خواستی خبر بدی خبر کلیپ و مستند بده چون من حال خوندن ندارم....ارادت


آقا سعید: : هرچند نمیزنم ولی چشم.
نام :
ايميل:
سايت:
کد تایید:
ارسال نظر به صورت خصوصي به مدیر سایت

ساخت وبلاگ